Pierścień Shen − związany z bóstwem o imieniu Huh. Był on uosobieniem wieczności i nieskończoności. Oba zagadnienia nurtowały ludzi od początków naszej przygody z inteligencją. Utożsamiany był też z bogiem powietrza dźwigającym nieboskłon.
Źródło znaczenia słowa pochodzi z języka staroegipskiego, w którym oznaczało „otaczać” lub „okrążać”.
Pierścień Shen towarzyszył innym bóstwom. Postacie bogów ptaków, Horusa i Nekhbet przedstawiane są z charakterystycznym kształtem pierścienia.
Pierścień Shen ryty był w kształcie koła, do którego dolnej części przymocowana została stycznie pozioma linia. W innych przedstawieniach wyglądał jak pętla wykonana ze sznura z wystającymi na boki końcówkami. W symbolu często gościło Słońce. Umieszczano je w okręgu. Słońce dla Egipcjan było symbolem nieskończoności i odradzającego się życia.
Shen było używane w hieroglifach. W połączeniu z dwoma biczami występowało w słowach: korona i suknia.
Z jednym biczem mogło oznaczać „przeciwieństwo” w opozycji do „zjednoczenia”.
