Próby wyobrażenia sobie kresu wszystkiego zaowocowały mnogością idei związanych z systemami religijnymi prehistorii. Znak nieskończoności jako symbol wieczności pojawił się po raz pierwszy w kulturze egipskiej. Oznaczał byt bez ograniczeń tak wielkości, jak i ilości. Przedstawiano go w postaci leżącej na boku ósemki.
Znak nieskończoności i jego znaczenie wprost jest oględnie zrozumiałe. Jednak jak każdy symbol posiada znaczenia ukryte. Egipcjanie, choć znani ze swych zdolności matematycznych, rozpatrywali go przecież także na gruncie humanistycznym. Widzieli w nim nieskończoność potencjału takich uczuć, jak wierność, miłość i lojalność, które się nie kończą. Trwają w ludzkich umysłach przekazywane kolejnym pokoleniom.
Pojęcie wieczności i nieskończoności jest jest ideą uniwersalną i spotykaną w szerokim kręgu kultur. Znak nieskończoności był popularnym motywem sztuki zdobniczej również Celtów. Spotykany jest często w znaleziskach archeologicznych wśród okazów sztuki zdobniczej. Przepiękne detale biżuterii sprzed wieków zdobią geometryczne wzory oznaczające nieskończoność, które w stylizacji przypominają skomplikowane węzły stworzone na planie figur unikursalnych. Takich, które można narysować bez oderwania przyrządu kreślarskiego od papieru.
Idea nieskończoności i jego wizualna prezentacja, jak niewiele symboli, korelują ze sobą. Zorientowaną horyzontalnie ósemkę można skreślić jednym nieprzerwanym ruchem, powtarzającym się w nieskończoność.
Rozważania nad nieskończonością zaowocowały także opisaniem sytuacji paradoksalnych, w których nasza intuicja wystawiona jest na wielką próbę.
Obecnie znak nieskończoności robi karierę w sztuce użytkowej jako pełen harmonii motyw geometryczny umieszczany na biżuterii, ubiorach oraz przedmiotach użytkowych. Niezwykłą karierę robi też jako wzór tatuażu. Chętnie komponowany jest z innymi symbolami i sentencjami aktualnymi dziś. Na stawiane często pytanie − „Moda to, czy sztuka?” − nie można odpowiedzieć jednoznacznie, nie rozpatrując zagadnienia na obu płaszczyznach. Bo jest tatuaż dla użytkowników modą, a dla wykonawców sztuką pisaną dużą literą.
