Wilk − wierny towarzysz człowieka. Od tysiącleci zajmowaliśmy ten sam biotop, aż w końcu doszło do połączenia we wspólnym interesie.
Z racji częstych i długich kontaktów Wilk ma dla ludzi wiele znaczeń.
Celtycki Wilk był panem nocy. Jego moc wynikała z daru panowania nad Księżycem, który udzielał mu ochrony. Jego mądrość była ukryta przed oczami intruzów i spowijały ja mroki nocy. I stał się antagonistą Słońca. Gotów był stanąć do walki na śmierć i życie, polując na gwiazdę naszą dzienną. Udawało mu się dopiąć swego każdego wieczora. Pożerał Słońce, by mógł się pojawić na niebie Księżyc.
Według starożytnych Wilk to lojalne zwierzę. Obdarzone niebywałą intuicją i zarazem przebiegłe. Wypełniał tak trudne misje, że jego inteligencja była niezaprzeczalna. A niezależność przysłowiowa. Dla Celtów wilk był przyjacielem i godnym zaufania członkiem wspólnoty. Podziwiali go za zdolności myśliwskie. Polegali na wyczuciu zwierzęcia, które potrafiło w porę wyczuć niebezpieczeństwo.
Obecnie wilk jest symbolem chętnie utrwalanym przez tatuaż.
