Uroboros − symbol staroegipski przedstawiający zwiniętego w pętlę węża pożerającego własny ogon. Jest uniwersalnym schematem działania wszechświata. Od wirujących z niewyobrażalną prędkością galaktyk, przez działanie pojedynczej komórki żywego organizmu, po schemat atomu. Gad, choć wciąż połyka swój ogon, równolegle odradza się w niekończącym cyklu przemian.
Uroboros symbolizuje zjednoczenie wszystkiego ze wszystkim. Materialności ze sferą duchową, która w niekończącym się kołowrocie destrukcji i odradzania trwa o eonów.
Starożytni wyobrażali go sobie jako rzekę. Rzekę opływającą Ziemię, jaką wtedy znali. Rzekę bez źródła i ujścia, dającą miejsce wszystkim wodom świata.
Uroboros jest symbolem nieskończoności. W niewyobrażalny sposób łączącym w sobie przeciwności machiny życia i śmierci. Miejsce, w którym pysk węża styka się z ogonem, jest granicą i punktem, gdzie wszystko się kończy i zaczyna.
Tak według pierwszych filozofów wygląda wieczność, której doświadczamy każdego dnia, nie zdając sobie z tego sprawy do końca, zajęci codziennością.
