Gungnir – jest to atrybut władzy jednego z ważniejszych bogów nordyckiego panteonu. W opowieściach mitologicznych należała do Odyna. Najwyższego z nordyckich bóstw, patronującemu wojnie i wojownikom. Dla plemion północy znanych z wojennej ekspansywności stanowił niedościgniony ideał. Patronował między innymi zaborczym Wikingom.
Gungnir był włócznią. Jego nazwa tłumaczy się jako „niezachwiany”. Taki przydomek zyskała z powodu swych właściwości bojowych. Raz rzucona przez zawziętego boga, nigdy nie chybiała celu.
Gungnir nosił również inne podobnie brzmiące nazwy – Gungrir, Gungni lub Gungner.
Włócznię wykonały Krasnoludy. Zdolni rzemieślnicy. Synowie Ivaldiego, pod kierownictwem najbieglejszego w sztuce wyrobu broni, Krasnoluda zwanego Dvalin.
Istnieje prawdopodobieństwo, że znaleziony w Szwecji w hrabstwie Uppsala kamień runiczny przedstawia właśnie uzbrojonego Odyna. Scenka zdobiąca kamień przedstawia akt polowania na łososie. Jeździec na koniu z włócznią w dłoni i w towarzystwie łucznika, psa i innego wierzchowca, poluje na ogromne łososie widoczne poniżej we wzburzonych wodach potoku.
