Nebu − używany w Egipcie symbol oznaczający złoto. Złoto dla Egipcjan było metalem niezniszczalnym dlatego niebiańskim. Na hieroglifach przedstawiany jako kołnierz ze zwisającymi po bokach sznurowaniami. Z grzbietu złotego kołnierza w jego środkowej części, zwisa siedem kolców.
Nebu wiąże się z opisem Ra, boga słońca. Nazywany był przez mieszkańców Egiptu górą złota. Już w starym państwie faraonowie byli wcieleniem boga i przynależał mu tytuł „Złotego Horusa”.
Szlachetny metal Nebu był boskim ciałem. A blask wypolerowanej powierzchni symbolizował blask słońca. Skóra wszystkich bogów, tych głównych i pomniejszych została ogłoszona dogmatem religijny i uważana za złotą.
Złoto było też metalem szczególnie potrzebnym zmarłym w zaświatach. Symbolizowało nieśmiertelność. Dlatego każdy, kogo było na to stać, zabierał w ostatnią drogę choćby złotą monetę. Natomiast groby faraonów aż ociekały złotem. I były obiektem napaści złodziei grobów. Ukrywane skrzętnie przed wzrokiem tłumu w końcu i tak stawały się łupem rabusiów.