Sleipnir – to ośmionogi koń Odyna. Szarej maści o niespotykanie silnej budowie ciała, którą odziedziczył po jednym z rodziców. Był nim koń należący do mitycznego olbrzyma mierzącego się z zadaniem odbudowy murów Asgardu. Niezwykłym był koniem, który nigdy nie zawiódł swego pana. Koń miał czarodziejskie moce. Potrafił podróżować wszędzie. Po ziemi, co nie było czymś niezwykłym, po wodzie ledwie muskając taflę kopytami i w powietrzu szybując jak ptak w przestworzach. Nawet czeluście piekieł nie były mu straszne.
Sleipnir według legendy był synem niesfornego boga Lokiego. Uwiódł on ogiera Svaldelfari i pod postacią dorodnej klaczy spłodził z nim Sleipnira.
Czemu Sleipnir miał cztery pary nóg? Może to mieć związek ze słońcem. W najstarszych symbolach przedstawiających słońce, tarczę gwiazdy przecinają promienie i jest ich osiem. Czarodziejski koń natomiast potrafił wznosić się wysoko w przestworzach. Jeszcze jedna rzecz łączy go ze słońcem. Jest to sam Odyn. W początkach swego istnienia był bóstwem solarnym.
