Mjolnir – inaczej młot Tora, syna Odyna. Przedmiot boga gromowładnego. Często występującej specjalizacji we wszystkich prawie mitologiach europejskich i światowych. Tor i Mjolnir tworzyli nierozłączną parę. Atrybut boga pozwalał mu ciskać gromy.
Mjolnir oznacza dokładnie piorun lub ten, który miażdży. Rozbieżność etymologii pokazuje dwie możliwości pochodzenia słowa. Jedna wywodzi go z nordyckiego słowa mölva, które jest protoplastą np. polskiego młot, młocka i łacińskiego o podobnym znaczeniu – malleus. Drugie źródło wspomina walijskie słowo mellt i rosyjskie mołnia, czyli błyskawica.
Zjawisko przyrodnicze powszechnie obserwowane w każdej szerokości geograficznej. Nie dziwi więc popularność postaci bóstwa ciskającego pioruny.
Młot Mjolnir noszono jako amulet chroniący przed uderzeniem pioruna. Używanie amuletów ochronnych, między innymi związanych z burzą i piorunami było tak silnie zakorzenione w tradycji, że nie wykorzeniło nawet tego zwyczaju chrześcijaństwo, które miało przecież skuteczną propagandę.
Inne nazwy to „Smoczy Krzyż” lub „Wilczy Krzyż”.
